Gminny Ośrodek Kultury w Kunicach jest organizatorem gminnego etapu Konkursu Recytatorskiego „Pegazik”. Podobnie jak poprzednio, eliminacje do etapu powiatowego odbyły się w Wiejskim Ośrodku Kultury w Bieniowicach.
W zmaganiach z trudną sztuką recytowania, przekazywania emocji i zrozumienia tekstu wzięli udział uczniowie ze szkół podstawowych w Bieniowicach, Rosochatej i Spalonej oraz reprezentanci wiejskich ośrodków kultury. W sumie 17 uczestników uraczyło widownię swoimi interesującymi interpretacjami wierszy i prozy. Każdy z nich ujął publiczność czymś innym. Była radość, zaskoczenie, zaduma, refleksja i trzeba przyznać, że każdy recytator świetnie sobie poradził z rozwikłaniem poetyckich zagadek.
W kategorii młodsi (uczestnicy z klas 4-6) najbardziej podobały się prezentacje:
- Nataszy Dziembulak (SP Spalona), wiersz „Pierwszy”
- Martyny Narkiewicz ( WOK Ziemnice), wiersz „Uliczka tabliczki mnożenia”
- Nadii Sawickiej (WOK Bieniowice), wiersz „ Jak jeleń chciał sprzedać swoje rogi”
W kategorii „starsi” (uczestnicy z klas 7-8) jury przyznało następujące lokaty:
- Eryk Maruniak (SP Bieniowice), wiersz „ Mądrość i głupota” , proza „Jeż”
- Natalia Hawryluk (SP Bieniowice) , wiersz „ Nic dwa razy” , proza „Mały książę”
Wyróżnieni uczestnicy otrzymali gratulacje i nagrody od wice starosty Janiny Mazur, wice wójt Ewy Hoszowskiej i Przewodniczącego Rady Gminy – Krzysztofa Błądzińskiego. Radny Bieniowic- Andrzej Wójciak również ufundował wszystkim uczestnikom słodkie niespodzianki. Chociaż nominacje do kolejnego etapu otrzymały tylko dwie pierwsze osoby w każdej kategorii, to każdy uczestnik wyszedł obdarowany pamiątkowym dyplomem i słodką przekąską.
Pozytywne emocje (urodzinowe) przeżyła również pani Elżbieta Tyszko – instruktorka, która prowadzi codzienną pracę z młodymi ludźmi w WOK Bieniowice. Rodzice doceniają jej wkład w integrację środowiska, ciekawą ofertę zajęć i więzi, które tworzy miedzy mieszkańcami Bieniowic. Przygotowali dla niej specjalną formę podziękowania w formie pysznego tortu i bukietu kwiatów. To był bardzo wzruszający moment uroczystości. Oby takich emocji nie brakowało nam w codziennym życiu, bo sztuka powiedzenia „dziękuję” jest nam wszystkim bardzo potrzebna.
